به گزارش اختصاصی گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «راوی خبر»، ‌امیر کریمی کارشناس مسائل سیاسی طی یادداشتی نوشت: دهم آذر در تقویم رسمی کشور، تنها یک مناسبت تاریخی نیست؛ بلکه یادآور این حقیقت عمیق و پرریشه در جان ملت ایران است که مجلس شورای اسلامی به عنوان یک نهاد سیاسی، بخشی از حافظه و هویت ملی ما است.

این روز و شهادت آیت‌الله سیدحسن مدرس، فرصتی برای بازاندیشی در معنای مجلس، جایگاه آن در حیات جمعی ملت و نقش بی‌بدیل شخصیت‌هایی است که با‌ایستادگی و شجاعت خود، مفهوم «نماینده ملت بودن» را معنا کردند.

مجلس در ایران محصول یک نیاز تاریخی بود؛ نیازی که از دل مبارزات ملت برای دستیابی به عدالت، آزادی و قانون‌گرایی‌زاده شد، از روزی که مظلومیت مردم در برابر خودکامگی‌ها به فریادی جمعی بدل شد و مشروطه‌خواهان در برابر بی‌قانونی‌ایستادند، مجلس نماد اراده ملت و سنگر حقوق عمومی شد.

اما این سنگر، تنها زمانی اعتبار پیدا می‌کند که نگهبانانی شجاع، مردمی و پاکدست داشته باشد، انسان‌هایی که وقتی پای منافع ملت در میان است، دربرابر هیچ قدرتی سر تعظیم فرود نیاورند، بدون شک یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ سیاسی کشور آیت‌الله سیدحسن مدرس است.

مدرس نه فقط یک روحانی یا یک سیاستمدار، بلکه در معنای دقیق کلمه، یک ایران‌دوست و یک مجلس‌باور بود، او‌ایمان داشت که مجلس ستون فقرات کشور است و اگر این ستون سست شود، سرنوشت ملت دستخوش استبداد و دخالت بیگانگان خواهد شد. صدای مدرس صدای استقلال‌خواهی بود و نشان داد سیاست برای او نه بازی قدرت، بلکه تعهدی اخلاقی و ملی است.

شهامت مدرس در برابر تلاش‌ها برای تحقیر مجلس و تبدیل کشور به حیاط خلوت قدرت‌های خارجی، هنوز هم در تاریخ این سرزمین می‌درخشد، مدرس به تنهایی در برابر جریانی‌ایستاد که قصد داشت حاکمیت ملت را به امتیازی تشریفاتی تقلیل دهد.

این روز فرصتی است تا یک پرسش بزرگ را دوباره پیش روی خود بگذاریم که امروز مجلس تا چه اندازه توانسته میراث مدرس و دیگر پیشگامان نهضت قانون‌خواهی را زنده نگه دارد؟ این سؤالی است که نه تنها از نمایندگان، بلکه از تک‌تک ما به عنوان ملت ایران مطالبه می‌شود زیرا مجلس قوی محصول جامعه‌ای آگاه، انتخاب‌گر و مشارکت‌جو است.

برای کشوری با پیشینه‌ای چند هزارساله، مجلس تنها یک نهاد سیاسی نیست؛ بلکه تجلی فرهنگ شورایی، خرد جمعی و مسئولیت‌پذیری ایرانیان است، از شورا‌های روستایی دوران باستان تا نظام دیوانی ساسانیان، از مباحثات عالمانه در مدارس قدیم تا جنبش مشروطه، روح مشارکت و گفتگوی آزاد همواره بخشی از فرهنگ ایرانی بوده است.

امروز هم مجلس ادامه همان سنت دیرینه است؛ جایی که سرنوشت کشور نه در سایه تصمیمات فردی، بلکه با رأی و نظر نمایندگان منتخب ملت رقم می‌خورد، اگر مدرس امروز در میان ما بود، شاید نخستین سخنش این بود «مجلس زمانی قدرتمند خواهد بود که نمایندگان آن، صدای صادقانه مردم و حافظ منافع ملی باشند». او ما را به هوشیاری در برابر هرگونه تلاش برای تضعیف استقلال کشور فرا می‌خواند و یادآوری می‌کرد که عظمت ایران در گرو مجلسی است که شجاعت، صداقت و آزادگی را سرلوحه مأموریت خود قرار دهد.

امروز که سال‌ها از شهادت آن مبارز بزرگ می‌گذرد، نام مدرس همچون چراغی فراموش‌نشدنی در تاریخ سیاسی ایران می‌درخشد. گرامیداشت روز مجلس، تنها ادای احترام به یک مناسبت تاریخی نیست؛ بلکه فرصتی برای بازخوانی رسالت مجلس، بازآفرینی هویت ملی و یادآوری این مهم است که «ایران با مجلس زنده است و مجلس با مردم».

شهادت مدرس به ما می‌آموزد که حتی در تاریک‌ترین روز‌ها، نور حقیقت و آزادگی خاموش‌شدنی نیست، این پیام برای امروز ما بیش از هر زمان دیگری معنا دارد، روز مجلس، بزرگداشت ملتی است که برای آزادی و قانون، خون دل‌ها خورده و قهرمانان بسیاری تقدیم کرده است.

امروز نمایندگان مجلس باید‌شان جایگاه خود را حفظ کنند و برای احقاق حقوق ملتی با شکوهی به بلندای تاریخ صدائی رسا داشته باشند، در تصمیمات خود از منافع شخصی چشم‌پوشی کرده و تنها به منافع ملی فکر کنند، همانگونه که امام (ره) فرمودند: «مجلس عصاره فضایل ملت است».