به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «راوی خبر»؛ امیر عطاران، عضو شورای فرهنگ عمومی شهرستان فردیس، دبیر قرارگاه فرهنگی شهید بهشتی، منتقد و فعال اجتماعی طی یادداشتی نوشت: فرزندانی پرخاشگر، افسرده، گوشه‌گیر و سرخورده که احساس عزت‌نفس نمی‌کنند و اعتماد به نفس خود را از دست داده‌اند. فرزندانی که آغوش مهر و محبت را کمتر در درک کرده‌اند و بیشتر مورد نگاه تحقیرآمیز، شکننده و بی‌محبتی والدین قرار گرفته‌اند، این‌ها نشانه‌های از فرزندان بیماری است که در خانواده‌های سمی تربیت شده‌اند.

سمی که ذهن و فکر فرزندان را مسموم و سلامت روانی و عاطفی آنها را دچار آسیب و خطر کرده است. سمی زهرآگین و کُشنده که روح و شخصیت فرزندان را نابود می‌کند و از آنان انسان‌هایی بی‌هویت و ضعیف می‌سازد که به شدت در تیررس خطرات اجتماعی و رفتارهای وندالیستی قرار می‌گیرند. فرزندانی که کمترتشویق و بیشتر سرکوب و سرزنش شده‌اند تا جایی که به توانایی‌ها و استعدادهای خود شک کرده‌اند و انگاشتی منفی از خود و محیط پیرامونی خود دارند. این فرزندان در ضمیر خودانگاری، دچار افکار منفی شده و ذهن‌شان پر از تصورات منفی شده، به گونه‌ای که همه چیز را سیاه می‌بینند و با همین تصورات بزرگ می‌شوند.

 این فرزندان برای جبران هویت پایمال شده خود دست به رفتارهایی وندالیستی، ضداخلاق و هنجارشکنانه می‌زنند تا خودی از خود نشان دهند. شاید اگر به نتایج رفتارهای سمی و حقارت‌آمیز در آینده فرزندان خود کمی تامل کنیم نسبت به برخوردهای حقارت آمیز و نادرست با آنها کمی تغییر رفتار دهیم، چرا که بسیاری از آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی که امروز فرزندان دچار آن شده‌اند نتیجه تربیت‌های نادرستی است که فرزندان در خانواده‌های سمی دیده‌اند. باید توجه داشت که فرزندپروری لازمه جامعه‌پروری است و اگر جامعه سالم می‌خواهيم باید خانواده سالم بسازیم و اگر با فرزندان‌مان رابطه دوستانه نداشته باشیم در فردایی نزدیک دوستی‌های خود را در نادوستی‌ها تجربه خواهند کرد.

انتهای خبر/