قرآن در زندگی؛
سوره بقره؛ آیه ۱۰۶ تا ۱۱۲
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
«مَا نَنْسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ۗ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَیٰ کُلّ شَیْءٍ قَدِیرٌ» ﴿۱۰۶﴾
هر آیه‌ای را که (محتوی حکم یا احکامی است وقتی بر پایه مصلحت یا اقتضای زمان) از میان برداریم یا به تأخیر اندازیم، بهتر از آن یا مانندش را می‌آوریم. آیا ندانسته‌ای که خدا بر هر کاری تواناست؟! (۱۰۶)
«أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَمَا لَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِیّ وَلَا نَصِیرٍ» ﴿۱۰۷﴾
آیا ندانسته‌ای که فرمانروایی و حکومت آسمان‌ها و زمین فقط در سیطره اوست و شما را جز خدا هیچ سرپرست و یاوری نیست؟ (۱۰۷)
«أَمْ تُرِیدُونَ أَنْ تَسْأَلُوا رَسُولَکُمْ کَمَا سُئِلَ مُوسَیٰ مِنْ قَبْلُ ۗ وَمَنْ یَتَبَدَّلِ الْکُفْرَ بِالْإِیمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السّبِیلِ» ﴿۱۰۸﴾
بلکه می‌خواهید از پیامبرتان (کارهای نامعقول و بیهوده) درخواست کنید، همان گونه که پیش از این از موسی درخواست شد؟ و کسی که کفر را به جای ایمان اختیار کند، تحقیقاً راه راست را گم کرده است. (۱۰۸)
«وَدَّ کَثِیرٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَکُمْ مِنْ بَعْدِ إِیمَانِکُمْ کُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّیٰ یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَیٰ کُلّ شَیْءٍ قَدِیرٌ» ﴿۱۰۹﴾
بسیاری از اهل کتاب پس از آنکه حق برای آنان روشن شد به سبب حسدی که از وجودشان شعله کشیده، دوست دارند که شما را پس از ایمانتان به کفر بازگردانند. هم اکنون (از ستیز و جدال با آنان) درگذرید، و (از آنان) روی بگردانید، تا خدا فرمانش را (به جنگ یا جزیه) اعلام کند؛ یقیناً خدا بر هر کاری تواناست. (۱۰۹)
«وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِکُمْ مِنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ» ﴿۱۱۰﴾
و نماز را برپا دارید، و زکات بپردازید، و آنچه از کار نیک برای خود پیش فرستید آن را نزد خدا خواهید یافت. مسلماً خدا به آنچه انجام می‌دهید، بیناست. (۱۱۰)
«وَقَالُوا لَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ کَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَیٰ ۗ تِلْکَ أَمَانِیّهُمْ ۗ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ» ﴿۱۱۱﴾
و گفتند: هرگز کسی وارد بهشت نمی‌شود مگر آنکه یهودی یا نصرانی باشد، این دروغ‌ها و اباطیل آنان است؛ بگو: اگر راستگویید دلیل و برهان خود را بیاورید (۱۱۱)
«بَلَیٰ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ» ﴿۱۱۲﴾
آری، کسانی که همه وجود خود را تسلیم خدا کنند در حالی که نیکوکارند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته و مناسب است، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند. (۱۱۲)
پیام‌ها:
۱. تغيير احكام، دليل بر شكست طرح قبلى نيست، بلكه نشانه توجه به مسائل جديد و تغييرى حكيمانه است. همانند تغيير كتاب و معلم.
۲. راضى كردن ديگران كه بهانه گير و لجوج هستند، براى شما ارزش نباشد، چون غير از خداوند كسى شما را ياورى و سرپرستى نخواهد كرد.
۳. با مخالفان نبايد فوراً به خشونت برخورد كرد، گاهى لازم است حتى با علم به كينه و حسادت آنها، با ايشان مدارا نمود. «فَاعْفُوا»
۴. فرمان عفو دشمن، به صورت موقت و تا زمانى است كه مسلمانان دلسرد و دشمنان جسور نشوند. «فَاعْفُوا وَ اصْفَحُوا حَتَّى»
۵. معمولًا دستور به نماز همراه با زكات در قرآن آمده است. يعنى ياد خدا بايد همراه با توجه به خلق خدا باشد.«أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ»
۶. اعمال انسان، قبل از خود انسان وارد عرصه قيامت می‌شود. «تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ»
انتهای خبر/