قرآن در زندگی؛
سوره آلعمران، آیات ۱۲۲ تا ۱۳۲
متن و معنی آیات ۱۲۲ تا ۱۳۲ سوره «آلعمران» به‌شرح زیر است.
إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْکُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِیُّهُمَا ۗ وَعَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿۱۲۲﴾
یاد کنید که در آن هنگام دو گروه از شما بر آن شدند که سستی و ناتوانی نشان دهند و از جنگ منصرف شده، برگردند، در حالی که خدا یار و یاورشان بود لذا از این قصد شیطانی بازشان داشت و مؤمنان باید فقط بر خدا توکل کنند. (۱۲۲)
وَلَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿۱۲۳﴾
و بی‌تردید خدا در جنگِ بدر شما را یاری داد، در حالی که از نظر ساز و برگ جنگی و شمار نفرات نسبت به دشمن ناتوان بودید؛ بنابراین از خدا پروا کنید، باشد که سپاس گزاری نمایید. (۱۲۳)
إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِینَ أَلَنْ یَکْفِیَکُمْ أَنْ یُمِدَّکُمْ رَبّکُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ مُنْزَلِینَ ﴿۱۲۴﴾
آن هنگام که به مؤمنان می‌گفتی: آیا شما را بس نیست که پروردگارتان به سه هزار فرشته نازل شده شما را یاری دهد؟ (۱۲۴)
بَلَیٰ ۚ إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَیَأْتُوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَٰذَا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ مُسَوّمِینَ ﴿۱۲۵﴾
آری، اگر شکیبایی ورزید و پرهیزکاری کنید و دشمنان در همین لحظه، جوشان و خروشان بر شما بتازند، پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته نشان دار یاری می‌دهد. (۱۲۵)
وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَیٰ لَکُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُکُمْ بِهِ ۗ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ ﴿۱۲۶﴾
و خدا وعده یاری و پیروزی را جز بشارتی برای شما و برای آنکه دل‌هایتان به آن آرامش یابد، قرار نداد؛ و یاری و نصرت جز از سوی خدای توانای شکست ناپذیر و حکیم نیست. (۱۲۶)
لِیَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الّذِینَ کَفَرُوا أَوْ یَکْبِتَهُمْ فَیَنْقَلِبُوا خَائِبِینَ ﴿۱۲۷﴾
تا برخی از کافران را از ریشه و بن نابود کند، یا آنان را خوار و ذلیل سازد، تا نومید بازگردند. (۱۲۷)
لَیْسَ لَکَ مِنَ الْأَمْرِ شَیْءٌ أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ أَوْ یُعَذِّبَهُمْ فَإِنّهُمْ ظَالِمُونَ ﴿۱۲۸﴾
زمام چیزی از امور مشرکان و مؤمنانِ فراری از جنگ در اختیار تو نیست، یا توبه آنان را به شرط آنکه توبه کنند می‌پذیرد یا عذابشان می‌کند؛ زیرا آنان ستمکارند. (۱۲۸)
وَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۚ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشَاءُ وَیُعَذِّبُ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَاللّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿۱۲۹﴾
و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیت و فرمانروایی خداست. هر که را بخواهد می‌آمرزد و هر که را بخواهد عذاب می‌کند؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۲۹)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَأْکُلُوا الرِّبَا أَضْعَافًا مُضَاعَفَةً ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿۱۳۰﴾
ای اهل ایمان! ربا را که سودهای چند برابر است نخورید، و از خدا پروا کنید تا رستگار شوید. (۱۳۰)
وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِی أُعِدّتْ لِلْکَافِرِینَ ﴿۱۳۱﴾
و از آتشی که برای کافران آماده شده است بپرهیزید. (۱۳۱)
وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلّکُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۱۳۲﴾
و از خدا و پیامبر فرمان برید تا مورد رحمت قرار گیرید. (۱۳۲)
انتهای خبر/