روانشناس بالینی در گفتگو با «راوی خبر»:
خطر در پس زیبایی؛ معایب پنهان تتو
نسرین حقی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «راوی خبر»؛ در مورد معایب تتو از دیدگاه روانشناسی بالینی گفت: تتو، به عنوان یک نوع خودبیانی هنری و جسمانی، در سال‌های اخیر محبوبیت فراوانی یافته است. با این حال، تصمیم به تتو کردن باید با آگاهی کامل از جنبه‌های مختلف آن، هم از نظر زیبایی‌شناسی و هم از نظر روانشناسی، گرفته شود.
این روانشناس بالینی و مشاور خانواده یکی از شایع‌ترین معایب تتو را، پشیمانی پس از انجام آن دانست و افزود: تغییر سلیقه، تغییر سبک زندگی، یا حتی تغییر در ارزش‌ها و باورهای فرد می‌تواند منجر به پشیمانی از طرح تتو شود. این پشیمانی می‌تواند منجر به ناراحتی، اضطراب و حتی افسردگی شود، خصوصاً اگر تتو در یک جای قابل‌مشاهده از بدن قرار داشته باشد. حذف تتو نیز فرآیندی پر هزینه، دردناک و زمان‌بر است و تضمینی برای حذف کامل آن وجود ندارد. این امر می‌تواند منجر به حس ندامت و پشیمانی درازمدت شود.
وی بیان کرد: در حالی که برخی افراد با تتو احساس اعتماد به نفس بیشتری می‌کنند، برخی دیگر ممکن است عکس این واکنش را نشان دهند. انتخاب طرح نامناسب، کیفیت پایین کار تتوکار، یا حتی محل نامناسب تتو می‌تواند منجر به احساس ناامنی، عدم رضایت از ظاهر و کاهش اعتماد به نفس شود. این امر می‌تواند به ویژه در افرادی که با تصویر بدن خود مشکل دارند، تشدید شود. تتو می‌تواند به جای بهبود اعتماد به نفس، آن را به شدت کاهش دهد و منجر به اختلالات روانشناختی مرتبط با تصویر بدن گردد.
حقی گفت: با وجود افزایش پذیرش تتو در جوامع امروزی، هنوز هم تبعیض و قضاوت اجتماعی نسبت به افراد دارای تتو وجود دارد. این امر می‌تواند در محیط‌های کاری، اجتماعی و حتی خانوادگی مشکلاتی ایجاد کند. افراد دارای تتو ممکن است با سوءتفاهم، تعصبات و فرصت‌های از دست رفته مواجه شوند. این امر می‌تواند بر روابط اجتماعی، موقعیت شغلی و حتی سلامت روان فرد تاثیر منفی بگذارد. احساس طرد شدن و عدم پذیرش اجتماعی می‌تواند به افسردگی، اضطراب و انزوای اجتماعی منجر شود.
مشاور خانواده افزود: در برخی موارد، تتو زدن می‌تواند نشانه‌ای از اختلالات روانی باشد. برای مثال، تتو زدن تکانشی و بدون برنامه‌ریزی می‌تواند با اختلالات شخصیتی مرتبط باشد. همچنین، افرادی که از مشکلات روانی رنج می‌برند، ممکن است به تتو زدن به عنوان راهی برای مقابله با احساسات منفی خود متوسل شوند. این امر می‌تواند در صورت عدم رسیدگی به مشکلات ریشه ای، منجر به تشدید مشکلات روانی شود. تتو به عنوان یک راه حل گذرا برای حل مشکلات عمیق تر، در دراز مدت می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد.
حقی با بیان اینکه هزینه اولیه تتو فقط یک بخش از هزینه کل است گفت: هزینه‌های احتمالی اصلاح، حذف، یا درمان مشکلات پوستی مرتبط با تتو نیز باید در نظر گرفته شوند. این هزینه‌ها می‌توانند به ویژه برای افرادی که از نظر مالی محدودیت دارند، سنگین باشند. همچنین، برخی از تتوها ممکن است در درازمدت به دلیل تغییر رنگ و محو شدن، نیاز به اصلاح یا بازسازی داشته باشند.
وی بیان کرد: تتو زدن، به دلیل ورود سوزن به پوست، می‌تواند خطرات بهداشتی از جمله عفونت، واکنش‌های آلرژیک و انتقال بیماری‌ها را به همراه داشته باشد. استفاده از مواد نامرغوب و عدم رعایت بهداشت توسط تتوکار می‌تواند این خطرات را افزایش دهد. این خطرات نه تنها سلامتی جسمی، بلکه سلامت روان فرد را نیز تهدید می کنند.
مشاور خانواده در پایان افزود: قبل از تتو کردن، بهتر است تمامی جوانب و معایب آن از نظر روانشناسی و اجتماعی به خوبی در نظر گرفته شود. مشاوره با یک روانشناس بالینی می‌تواند در این زمینه بسیار مفید باشد. یک روانشناس می‌تواند به فرد در بررسی انگیزه‌های خود، ارزیابی ریسک‌ها و پیامدهای احتمالی، و اتخاذ یک تصمیم آگاهانه و مسئولانه کمک کند. تتو باید یک انتخاب آگاهانه و هدفمند باشد، نه یک تصمیم تکانشی.
انتهای خبر/