نسل بی‌پایان؛

معلمی که با شهادتش، درس جاودانه‌ ایثار داد

شهید اذن‌الله یوسفی ابابین در زندگی‌اش به ما آموخت که معلم واقعی، تنها کسی نیست که فرمول‌های علمی را منتقل می‌کند، بلکه آن است که با رفتارش، فرمول عشق به خدا و میهن را در دل‌ها حک می‌نماید.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «راوی خبر»؛ دوازدهم اردیبهشت، روزی است که آسمان ایران اسلامی به پاسداشت قامت‌های استوار معلمانی می‌درخشد که با قلم و علم، آینده‌سازان این مرز و بوم را تربیت می‌کنند. اما در کنار این عزیزان، معلمانی دیگر نیز هستند که نه با گچ و تخته، که با خون سرخشان بر صحیفه‌ی تاریخ نوشتند: تعلیم حقیقی، آن است که جان را در طبق اخلاص گذارد. شهید اذن‌الله یوسفی ‌ابابین، یکی از همین اساتید بی‌بدیل مکتب شهادت است که در دوازدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در حالی که با آمبولانسش به یاری مجروحان خط مقدم خرمشهر می‌شتافت، با اصابت ترکش به پهلو، آخرین برگ دفتر زندگی‌اش را با شهادت ورق زد و برای همیشه در کلاس‌درس عاشقی نام‌نویسی کرد. 

 روایت ایثار؛ از زبان سرگرد مجید معظمی

در روز معلم، وقتی سخن از معلّم به میان می‌آید، ناخودآگاه چهره‌ی مردانی در ذهن مجسم می‌شود که نه در پشت نیمکت‌های چوبی، که در سنگرهای پرخطر جبهه، با زبان عمل به شاگردانشان آموختند که چگونه باید زیست و چگونه باید مُرد. شهید ابابین، یکی از همین معلمان الهی بود. او که پیش از انقلاب، راننده‌ای ساده بود، با طلوع خورشید انقلاب، چنان در مسیر ولایت قدم نهاد که سرانجام در دوازدهم اردیبهشت، همزمان با روز معلم، با شهادتش، گواهی‌نامه‌ی پایان‌درس "ایثار" را دریافت کرد. 

این شهید بزرگوار، در زندگی‌اش به ما آموخت که معلم واقعی، تنها کسی نیست که فرمول‌های علمی را منتقل می‌کند، بلکه آن است که با رفتارش، فرمول عشق به خدا و میهن را در دل‌ها حک می‌نماید. او با ترک همسر و چهار فرزندش و پیوستن به کاروان نورانی شهدا، به همگان نشان داد که "بالاترین مدرک تحصیلی، سند شهادت در راه خداست.

آری، شهید ابابین، امروز در بهشت زهرا(س) آرام گرفته، اما درس‌هایش هرگز به خاک نخواهد نشست. او با عمل به آیات قرآن که همواره زمزمه‌ می‌کرد - مانند "انفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا" (سبکبار و سنگین‌بار به جهاد بروید) - به ما یادآور شد که معلمِ شهادت، هرگز نمی‌میرد؛ چرا که خونش، نهال آگاهی و غیرت را در نسل‌ها بارور می‌سازد.

معلمِ خونین‌جامه‌ای چون شهید ابابین به ما آموخت که دفتر زندگی، زمانی ارزشمند است که با مرکب عشق به خدا نوشته شود. 

دوازدهم اردیبهشت، نه فقط روز معلمان کلاس‌های درس، که روز تجلیل از همه‌ی معلمان راه حق است؛ از شهیدان گرفته تا رزمندگانی که امروز در سنگر علم و جهاد می‌کوشند. 

شهیدان، معلمان بی‌ادعای ملت‌اند؛ آنان که با سکوتِ سنگینِ مزارهایشان، هنوز فریاد می‌زنند: اگر راستی می‌خواهید درس زندگی بیاموزید، راه ما را ادامه دهید.


«پایانِ درسِ معلمانِ شهادت، آغازِ تکلیفِ ماست.» 


صلواتی هدیه بر مظهر پاک شهیدان

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم