نسل بی‌پایان؛
غواصی که در بند مردانگی و غیرت بود
شهید سید جلیل میر ورکی در بند مردانگی و غیرت بود و انتظار سالم برگشتن از او که خون غیرت در رگهایش به جوش آمده بود، چیزی دور از ذهن بود.
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «راوی خبر»؛غواصان دربند کربلای چهار، بنده مردانگی و غیرتشان بودند. کمتر کسی ست که حکایت آن دریادلان را نشنیده باشد. قصه شهامت دلیرمردانی‌ست که اروند رود آنها را به آغوش کشید. شهید «سید جلیل میری ورکی» هم از جمله این غواصان شجاع بود که در چهارم دی ماه ۱۳۶۵، بی‌پروا در دل «اروند‌رود» جانش را برای اعتقاد و وطنش فدا کرد و اروند خاطره قلب زلال و روح بزرگ و سینه ستبرش را بیست و نه سال همچون رازی در خود پنهان داشت.
وصیت نامه شهید سید جلیل میر ورکی
راه پدر را به بچه‌هایم بیاموزید که همانا راه حسین (ع) است، امام را تنها نگذارید و پشتیبان اسلام باشید. می‌خواستم قبرم در خاک پاک «ویکان»باشد ولی از آنجایی که زمستان است و سخت، هر جایی که خودتان خواستید دفنم کنید.
بچه که تازه به دنیا آمده اگر پسر بود اسمش سید محمد مهدی، و (بهرام) صدایش کنید و اگر دختر بود سید زهرا (آزاده) صدایش کنید. (داخل پرانتز اسم مستعار می باشد.)
امضاء: سید جلیل میری ورکی
انتهای خبر/
