
نسل بیپایان؛
شهادت در شلمچه، آرامش در عربآباد
به گزارش گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «راوی خبر»؛ یکم فروردین ۱۳۴۲ در روستای عربآبادِ ساوجبلاغ متولد شد. فرزند ذبیحالله و زبیده بود. تحصیلاتش را تا اول متوسطه ادامه داد. پس از ازدواج، صاحب یک دختر شد. در جبهه به عنوان پاسدار خدمت کرد و در چهارم مرداد ۱۳۶۷، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است.یکم فروردین ۱۳۴۲ در روستای عربآبادِ ساوجبلاغ متولد شد. فرزند ذبیحالله و زبیده بود. تحصیلاتش را تا اول متوسطه ادامه داد. پس از ازدواج، صاحب یک دختر شد. در جبهه به عنوان پاسدار خدمت کرد و در چهارم مرداد ۱۳۶۷، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است.
وصیتنامه شهید
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوندی که حرمت خون شهیدان را پاس میدارد و یاریکننده رزمندگان اسلام است. سلام بر ارواح پاک شهدای اسلام، به ویژه شهدای عملیاتی که به زودی آغاز خواهد شد. از خداوند متعال طلب بخشش گناهان این بنده حقیر را دارم. امیدوارم خداوند به همه ما فرصتی دهد تا خود را بیابیم و در راه حق گام برداریم.
پدر و مادر عزیزم! سلام فرزند کوچکتان را که از دوردستها و از سرزمین شهدا به شما تقدیم میشود، بپذیرید. این نوشته را نمیتوان وصیتنامه نامید، بلکه تنها دردِ دل فرزندی است با پدر و مادرش.
دلی پر از درد و روحی آزرده دارم، اما ایمان به ایران و پرچم مقدسش به من روحی تازه و جوانی دوباره میبخشد. پدر و مادر، به زودی عازم عملیاتی خواهیم شد که سرنوشت ما را رقم خواهد زد. هرچه پیش آید، مسئله مهمی نیست.
پدر و مادر عزیزم! اگر شهید شدم، به من افتخار کنید و سربلند باشید، زیرا در راه وطنم جان باختهام و این برای من کافی است. همین که خون من بر زمین ریخته شود، دل پیچران از غصه میشکند و راه مرا ادامه خواهند داد.
پدر و مادر گرامی! من از این دنیای مادی چیزی نداشتم که به شما ببخشم، اما آرزو دارم مادر، شیرت را بر من حلال کنی و پدر، مرا فرزند اهل خود بخوانی. دیگر چیزی ندارم که بگویم. خداحافظ.
انتهای خبر/