قرآن در زندگی؛
سوره بقره؛ آیه ۸۹ تا ۹۳
وَلَمَّا جَاءَهُمْ كِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ وَكَانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿۸۹﴾
و هنگامی که برای آنان از سوی خدا کتابی (چون قرآن) آمد که تصدیق کننده توراتی است که با آنان است، و همواره پیش از نزولش به خودشان (در سایه ایمان به آن) مژده پیروزی بر کافران می‌دادند، پس (با این وصف) زمانی که قرآن (که پیش از نزولش آن را با پیشگویی تورات می‌شناختند) نزد آنان آمد، به آن کافر شدند؛ پس لعنت خدا بر کافران باد.
بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ يَكْفُرُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ بَغْيًا أَنْ يُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَى غَضَبٍ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ ﴿۹۰﴾
بد چیزی است آنچه خود را به آن فروختند که کفر ورزیدن از روی حسادت به کتابی است که خدا نازل کرده (معترضانه می گویند:) چرا خدا از فضل و احسانش به هر که از بندگانش بخواهد (کتاب آسمانی) نازل می‌کند، پس آنان به خشمی بر روی خشمی سزاوار شدند. و برای کافران عذابی خوار کننده است.
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا نُؤْمِنُ بِمَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِيَاءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۹۱﴾
هنگامی که به آنان گویند: به آنچه که خدا (بر پیامبر اسلام) نازل کرده ایمان آورید، گویند: به توراتی که بر خود ما یهودیان نازل شده ایمان می‌آوریم و به غیر آن در حالی که حق است و تصدیق کننده توراتی است که با آنان است، کفر می‌ورزند. بگو: اگر شما (از روی درستی و راستی به تورات) مؤمن بودید، پس چرا پیش از این پیامبران خدا را می کشتید؟
وَلَقَدْ جَاءَكُمْ مُوسَى بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ ﴿۹۲﴾
و قطعاً موسی برای شما معجزات و دلایلی روشن آورد، سپس شما پس از (رفتن) او (به کوه طور) گوساله را معبود خود گرفتید، در حالی که (به خود و دلایل آشکار و روشن حق) ستمکار بودید.
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُوا قَالُوا سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۹۳﴾
و (یاد کنید) زمانی که از شما (برای پیروی از موسی) پیمان گرفتیم، و کوه طور را بالای سرتان برافراشتیم (و گفتیم:) آنچه را (چون تورات) به شما دادیم با قدرت و قوت دریافت کنید (و دستورهای ما و پیامبرتان را بشنوید، به ظاهر) گفتند: شنیدیم و (در باطن گفتند:) نافرمانی کردیم. و به سبب کفرشان دوستی گوساله با دل هایشان در آمیخت. بگو: اگر شما مؤمن هستید (و ایمانتان شما را به این همه ظلم و جنایت و فساد فرمان می‌دهد) پس بد چیزی است آنچه ایمانتان به آن فرمان می‌دهد.
پیام‌ها:
۱. اديان الهى، يكديگر را تصديق مىكنند، نه آنكه در برابر هم باشند. «مُصَدِّقٌ»
۲. همچنین پاسخی است به افرادی که می‌گویند انبیاء اشخاصی شیاد و سودجو بودند که ترس از خدا و قیامت را بین مردم رواج دادند. سوال ما از این افراد این است که چطور می‌شود چند هزار نفر پشت سر هم بیایند و هر کسی اعمال شیاد قبلی خود را تایید کند؟ آیا در عمل چنین امکانی هست؟ چند نمونه آن را در تاریخ سراغ دارید؟
۳. به هر استقبالى نبايد تكيه كرد. با آنكه يهوديان در انتظار پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ساليانى در مدينه سكنى گزيدند، ولى در عمل كفر ورزيدند.
۴. شناخت حق و علم به آن كافى نيست. چه بسا افرادى كه حق را فهميدند، ولى به خاطر لجاجت كافر شدند. (فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا كَفَرُوا)
۵. يكى از دلايل كفر كفار، نژادپرستى و تعصّبات قومى است. «نُؤْمِنُ بِما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ يَكْفُرُونَ بِما وَراءَهُ»
۶. چون يهوديان زمان پيامبر به رفتار نياكان خود راضى بودند، خداوند نسبت قتل انبيا را به آنان داده است. «فَلِمَ تَقْتُلُونَ»
۷. اگر به انبيايى كه از بنى اسرائيل است ايمان آورده ايد، پس آن همه پيامبران همانند حضرت يحيى و زكريا را كه از بنى اسرائيل بودند، چرا شهيد كرديد؟!
۸. ميثاق گرفتن، يكى از عوامل و انگيزه هاى عمل است. «أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ»
۹. انجام احكام و دستورات الهى، نيازمند قدرت، جديت، عشق و تصميم است و با شوخى و تشريفات سازگارى ندارد. ديندارى، با ضعف و مسامحه و سازشكارى سازگار نيست. «خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ»
۱۰. عشق و علاقه مُفرِط، خطرناك است. اگر دل انسان از علاقه به چيزى پر شود، حاضر نمىشود حقايق را بپذيرد. «أُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْل»
انتهابی خبر/