وَاذْكُرُواْ اللّهَ فِي أَيَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ فَمَن تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ لِمَنِ اتَّقَى وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ‏(۲۰۳)

‏ و در روزهای مشخّصی ( كه سه روز ايّام التشريق ، يعنی يازدهم و دوازدهم و سيزدهم ماه ذی‌الحجّه است و حاجيان در مِنيا بسر می‌برند ) خدا را ياد كنيد ( و با اذكار و ادعيه به عبادت و پرستش او بپردازيد ) . و اگر کسی ( عبادت سه روزه را در دو روز اوّل ايّام التشريق انجام دهد و ) شتاب نمايد ، گناهی بر او نيست ( و مانعي نخواهد بود كه روز سوم برای رمی‌جمرات نباشد ) ، و كسی كه ماندگار شود و ( از رخصت استفاده نكند ، بهتر هم خواهد بود و ) گناهی نخواهد داشت ، ( و اين رخصت تعجيل يا تأخير و نفی گناه از شتابنده و ماندگار ، تنها ) از آنِ كسی است كه تقوا پيشه سازد ( و از منهيّات و محرّمات خويشتن را به دور دارد ) . از ( خشم و انتقام ) خدا بپرهيزيد و بدانيد كه در پيشگاه او جمع خواهيد شد ( و به اعمال و اقوالتان رسيدگی خواهد گرديد و پاداش نيكان و پادافره بدان داده خواهد شد ) . ‏

‏ وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ ‏(۲۰۴)

‏ در ميان مردم كسی يافته می‌شود كه سخن او در ( باره امور و اسباب معاش ) زندگی دنيا ، تو را به شگفت می‌اندازد ( و فصاحت و حلاوت كلام او ، مايه اعجاب تو می‌شود ) و خدا را بر آنچه در دل خود دارد گواه می‌گيرد ( و ادّعاء دارد كه آنچه می‌گويد ، موافق با چيزی است كه در درون پنهان می‌دارد ، و گفتار و كردارش يكی است ) . و حال آن كه او سرسخت‌ترين دشمنان است . ‏

‏ وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيِهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الفَسَادَ ‏(۲۰۵)

‏ و هنگامی كه پشت می‌كند و می‌رود ( و يا به رياست و حكومتی می‌رسد ) ، در زمين به تلاش می‌افتد تا در آن فساد و تباهی‌ ورزد و زرع و نسل ( انسانها و حيوانات ) را نابود كند ( و با فساد و تباهی خود ، اقوات و اموال و ارواح را از ميان ببرد ) ، و خداوند فساد و تباهی را دوست نمی.دارد . ‏

‏ وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ ‏(۲۰۶)

‏ و هنگامی كه بدو گفته می‌شود : از خدا بترس ( و اقوال و افعال برابر دار و به جای افساد اصلاح كن ) ، عظمت ( و نخوت ، سراپای ) او را فرا می‌گيرد و ( غرور ) گناه ( او را به بزهكاری وادار ) مي‌كند . پس دوزخ او را بسنده است و چه بد جايگاهی است . ‏

وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ ‏(۲۰۷)

‏ و در ميان مردم كسی يافته می‌شود كه جان خود را ( كه عزيزترين چيزی است كه دارد ) در برابر خوشنودی خدا می فروشد ( و رضايت الله را بالاتر از دنيا و مافيها می.شمارد و همه چيز خود را در راه كسب آن تقديم می‌دارد ) و خداوندگار نسبت به بندگان بس مهربان است ( و بدانان در برابر كار اندك ، نعمت جاويد می‌بخشد و بيش از توانایی انسانی برايشان تكاليف و وظائف مقرّر نمی‌دارد ) . ‏

‏ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِي السِّلْمِ كَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ‏(۲۰۸)

‏ ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد ! همگی ( اسلام را به تمام و كمال بپذيريد و ) به صلح و آشتی درآئيد ، و از گامهای اهريمن ( و وسوسه‌هاي وي ) پيروی نكنيد ( و به دنبال او راه نرويد ) . بی‌گمان او دشمن آشكار شما است . ‏

‏ فَإِن زَلَلْتُمْ مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْكُمُ الْبَيِّنَاتُ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ‏(۲۰۹)

‏ و اگر بعد از آمدن دلائل واضح ( و حجّتهای باهر ، از راه خدا دور گشتيد و طريق شيطان پيش گرفتيد و از جاده حق ) منحرف و دچار لغزش شديد ( و به دام اهريمن افتاديد ) بدانيد ( از دست عدالت آفريدگار فرار نتوانيد كرد ) كه بی‌گمان خدا توانا و حكيم است ( و بر همه چيز چيره و همه كارهايش مطابق حكمت است ) .

هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن يَأْتِيَهُمُ اللّهُ فِي ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ وَالْمَلآئِكَةُ وَقُضِيَ الأَمْرُ وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ ‏(۲۱۰)

‏ آيا آنان كه راه صلح و آشتی نمی‌پويند و دين اسلام را نمی‌جويند انتظار دارند كه خدا و فرشتگان ( آشكارا در برابر ديدگانشان ظاهر گردند و ) در زير سايه‌بانهای ابر به سوی ايشان بيايند ( و رو در رو با آنان به سخن درآيند ؟ ! ) . و حال آن كه فرمان ( بر قطع اميد محال ايشان ) انجام پذيرفته است ( و چنين كاري رخ نمی‌دهد ) و همه كارها به سوی خدا برگشت داده می‌شود . ‏

انتهای خبر/