قرآن در زندگی؛

سوره بقره؛ آیه ۱۹۷ تا ۲۰۲

آنچه از کار خیر انجام دهید خدا می‌داند. و به نفع خود توشه برگیرید که بهترین توشه، پرهیزکاری است وای صاحبانِ خرد! از من پروا کنید.

«الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ ۚ فَمَنْ فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِی الْحَجِّ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَیٰ ۚ وَاتّقُونِ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ» ﴿۱۹۷﴾

حج در ماه‌های معین و معلومی است (شوال، ذوالقعده، ذوالحجه)  پس کسی که در این ماه‌ها حج را (با احرام بستن و تلبیه)  بر خود واجب کرد، در حج، آمیزش با زنان و گناه و جدال (جایز) نیست. و آنچه از کار خیر انجام دهید خدا می‌داند. و به نفع خود توشه برگیرید که بهترین توشه، پرهیزکاری است وای صاحبانِ خرد! از من پروا کنید. (۱۹۷)

«لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّکُمْ ۚ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ۖ وَاذْکُرُوهُ کَمَا هَدَاکُمْ وَإِنْ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالّینَ» ﴿۱۹۸﴾

بر شما گناهی نیست که (در ایام حج) از پروردگارتان (به وسیله تجارت و داد و ستد)  فضل و روزی و منافع مادی بطلبید. و هنگامی که از عرفات کوچ کردید، خدا را در مشعر الحرام یاد کنید. او را یاد کنید همان گونه که شما را هدایت کرد. و همانا شما پیش از این از گمراهان بودید. (۱۹۸)

«ثُمَّ أَفِیضُوا مِنْ حَیْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ» ﴿۱۹۹﴾

سپس از همان جایی که مردم روانه می‌شوند (به سوی منی) روانه شوید، و از خدا آمرزش بخواهید؛ زیرا خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۹۹)

«فَإِذَا قَضَیْتُمْ مَنَاسِکَکُمْ فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَذِکْرِکُمْ آبَاءَکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْرًا ۗ فَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدّنْیَا وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ» ﴿۲۰۰﴾

پس هنگامی که مناسک (حجّتان) را انجام دادید، پس خدا را آن گونه که پدرانتان را یاد می‌کنید یا بهتر و بیشتر از آن یاد کنید. پس گروهی از مردم (کوتاه فکر) می‌گویند: پروردگارا! به ما در دنیا (کالای زندگی) عطا کن. و آنان را در آخرت هیچ بهره‌ای نیست. (۲۰۰)

«وَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النّارِ» ﴿۲۰۱﴾

و گروهی از آنان می‌گویند: پروردگارا! به ما در دنیا نیکی و در آخرت هم نیکی عطا کن، و ما را از عذاب آتش نگاه دار. (۲۰۱)

«أُولَٰئِکَ لَهُمْ نَصِیبٌ مِمَّا کَسَبُوا ۚ وَاللّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ» ﴿۲۰۲﴾

اینانند که از آنچه به دست آورده‌اند، نصیب و بهره فراوانی دارند، و خدا حسابرسی سریع است. (۲۰۲)

انتهای خبر/