«الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَعْرِفُونَهُ کَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّ فَرِیقًا مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ» ﴿۱۴۶﴾

اهل کتاب، پیامبر اسلام را (براساس اوصافش که در تورات و انجیل خوانده‌اند) می‌شناسند، به گونه‌ای که پسران خود را می‌شناسند؛ و مسلماً گروهی از آنان حق را در حالی که می‌دانند، پنهان می‌دارند. (۱۴۶)

«الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ ۖ فَلَا تَکُونَنّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ» ﴿۱۴۷﴾

(ای امت این) حق (که تغییر قبله است) از سوی پروردگار توست؛ بنابراین از تردید کنندگان نسبت به حق مباش. (۱۴۷)

«وَلِکُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّیهَا ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرَاتِ ۚ أَیْنَ مَا تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَیٰ کُلّ شَیْءٍ قَدِیرٌ» ﴿۱۴۸﴾

برای هر گروهی قبله‌ای است که خدا گرداننده روی آن گروه به آن قبله است؛ پس (درباره قبله، نزاع و کشمکش نکنید و به جای بحث و گفتگو) به جانب نیکی‌ها و کارهای خیر پیشی جویید. خدا همه شما را هر جا که باشید (به صحرای محشر) می‌آورد؛ مسلماً خدا بر هر کاری تواناست. (۱۴۸)

«وَمِنْ حَیْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ وَإِنَّهُ لَلْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمّا تَعْمَلُونَ» ﴿۱۴۹﴾

از هر جا (برای سفر یا کار دیگر) بیرون شدی، رویت را (در حال اقامه نماز) به سوی مسجد الحرام بگردان. بدون تردید این فرمان از نزد پروردگارت درست و حق است و خدا از آنچه انجام می‌دهید، بی‌خبر نیست. (۱۴۹)

«وَمِنْ حَیْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَیْثُ مَا کُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَکُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَیْکُمْ حُجَّةٌ إِلَّا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِی وَلِأُتِمَّ نِعْمَتِی عَلَیْکُمْ وَلَعَلّکُمْ تَهْتَدُونَ» ﴿۱۵۰﴾

(آری) و از هرجا بیرون شدی، رویت را (در حال اقامه نماز) به سوی مسجدالحرام بگردان؛ و (شماای مؤمنان!) هر جا که باشید، رویتان را (در حال اقامه نماز) به سوی آن بگردانید، تا مردم را جز ستمکاران (لجوج، متکبر و یاوه‌گو) بر ضد شما دلیل و برهانی نباشد. (مشرکان نگویند: اگر آیین ابراهیم را ادعا دارد چرا به قبله او که کعبه است رو نمی‌کند؟ و اهل کتاب نگویند: پیامبری که تورات و انجیل وعده داده، قبله‌اش مسجدالحرام است، پس این شخص که به قبله ما نماز می‌خواند، پیامبر موعود نیست؛) بنابراین از آنان نترسید و از من بترسید، و (تغییر قبله) برای آن است که نعمتم را بر شما کامل کنم تا (به احکام و سنن الهی) هدایت شوید. (۱۵۰)

«کَمَا أَرْسَلْنَا فِیکُمْ رَسُولًا مِنْکُمْ یَتْلُو عَلَیْکُمْ آیَاتِنَا وَیُزَکِّیکُمْ وَیُعَلِّمُکُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَیُعَلّمُکُمْ مَا لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ» ﴿۱۵۱﴾

همان‌گونه که (تغییر قبله، کامل کردن نعمت است، این حقیقت هم کامل کردن نعمت است که) در میان شما رسولی از خودتان فرستادیم که همواره آیات ما را بر شما می‌خواند، و شما را (از هر نوع آلودگی ظاهری و باطنی) پاک و پاکیزه می‌کند، و کتاب وحکمت به شما می‌آموزد، وآنچه را نمی‌دانستید به شما تعلیم می‌دهد. (۱۵۱)

«فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُوا لِی وَلَا تَکْفُرُونِ» ﴿۱۵۲﴾

پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و مرا سپاس گزارید و کفران نعمت نکنید. (۱۵۲)

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصّابِرِینَ» ﴿۱۵۳﴾

ای اهل ایمان از صبر و نماز (برای حل مشکلات خود و پاک ماندن از آلودگی‌ها و رسیدن به رحمت حق) کمک بخواهید زیرا خدا با صابران است. (۱۵۳)

پیام‌ها: 

۱. اگر روحيه‌ى حقيقت طلبى نباشد، علم به تنهايى كافى نيست. يهود با آن شناخت عميق از رسول خدا، باز هم او را نپذيرفتند.

۲. مسلمانان بايد از هر كارى كه بهانه به دست دشمن مى‌دهد پرهيز كنند.  «لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ»

۳. نفى سلطه‌ى ديگران و رسيدن به استقلال، يك ارزش است. «لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ»

۴. دشمنان خارجى، بزرگترين خطر براى مسلمانان نيستند، بى‌تقوايى خطر اصلى است. «فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِي»

۵. هدايت، داراى مراحلى است. با آنكه مخاطب آيه مسلمانان هستند كه هدايت شده‌اند، پس منظور دست‌يابى به مراحل بالاترى از آن است. «لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»

۶. نماز اهرم است، بار نيست. صبر و نماز، وسيله‌ى جلب حمايت‌هاى الهى هستند.

انتهای خبر/