
قرآن در زندگی؛
سوره آلعمران، آیات ۱۴۹ تا ۱۵۳
متن و معنی آیات ۱۴۹ تا ۱۵۳ سوره «آلعمران» بهشرح زیر است.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تُطِیعُوا الَّذِینَ کَفَرُوا یَرُدّوکُمْ عَلَیٰ أَعْقَابِکُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِینَ ﴿۱۴۹﴾
ای اهل ایمان! اگر از کافران فرمان برید، شما را به عقاید و روشهای کافرانه گذشتگانتان بازمی گردانند، در نتیجه زیانکار خواهید شد. (۱۴۹)
بَلِ اللَّهُ مَوْلَاکُمْ ۖ وَهُوَ خَیْرُ النّاصِرِینَ ﴿۱۵۰﴾
آنان نه سرپرست شما و نه شایسته اطاعت هستند بلکه خدا یار و سرپرست شماست؛ و او بهترین یاری دهندگان است. (۱۵۰)
سَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ کَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَکُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا ۖ وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۚ وَبِئْسَ مَثْوَی الظّالِمِینَ ﴿۱۵۱﴾
به زودی در دلهای کافران ترس میاندازیم؛ زیرا چیزی را که خدا بر حقانیت آن دلیلی نازل نکرده، شریک خدا قرار دادهاند، و جایگاهشان آتش است؛ و بد است جایگاه ستمکاران. (۱۵۱)
وَلَقَدْ صَدَقَکُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ ۖ حَتَّیٰ إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِی الْأَمْرِ وَعَصَیْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا أَرَاکُمْ مَا تُحِبُّونَ ۚ مِنْکُمْ مَنْ یُرِیدُ الدُّنْیَا وَمِنْکُمْ مَنْ یُرِیدُ الْآخِرَةَ ۚ ثُمَّ صَرَفَکُمْ عَنْهُمْ لِیَبْتَلِیَکُمْ ۖ وَلَقَدْ عَفَا عَنْکُمْ ۗ وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ ﴿۱۵۲﴾
و یقیناً خدا وعدهاش را در جنگ احد برای شما تحقّق داد، آن گاه که دشمنان را به فرمان او تا مرز ریشه کن شدنشان میکشتید، تا زمانی که سست شدید و در کارِ جنگ و غنیمت و حفظ سنگری که محل رخنه دشمن بود به نزاع و ستیز برخاستید، و پس از آنکه در شروع جنگ آنچه را از پیروزی و غنیمت دوست داشتید، به شما نشان داد از فرمان پیامبر در رابطه با حفظ سنگر سر پیچی کردید، برخی از شما دنیا را میخواست و برخی از شما خواهان آخرت بود، سپس برای آنکه شما را امتحان کند از پیروزی بر آنان بازداشت و از شما درگذشت؛ و خدا بر مؤمنان دارای فضل است. (۱۵۲)
إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَیٰ أَحَدٍ وَالرَّسُولُ یَدْعُوکُمْ فِی أُخْرَاکُمْ فَأَثَابَکُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِکَیْلَا تَحْزَنُوا عَلَیٰ مَا فَاتَکُمْ وَلَا مَا أَصَابَکُمْ ۗ وَاللّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿۱۵۳﴾
یاد کنید زمانی که از میدان جنگ احد تا مرز پنهان شدن از دیدهها دور میشدید و به هیچ کس توجه نمیکردید، در صورتی که پیامبر که اجابت دعوتش واجب است شما را از پشت سرتان فرا میخواند، پس خدا شما را به اندوهی روی اندوهی مجازات کرد تا بر آنچه از پیروزی و غنیمت از دستتان رفته و به آنچه از آسیب و مصیبت به شما رسیده، اندوهگین نشوید؛ و خدا به آنچه انجام میدهید، آگاه است. (۱۵۳)
انتهای خبر/