اشتیاق به شهادت، حسن را بار دیگر راهی جبهه‌های جنوب کرد. در عملیاتی مجروح شد و از ناحیه هر دو پا آسیب دید. پس از بهبودی نسبی، در روابط عمومی سپاه شهریار مشغول به خدمت شد و به مدت شش ماه فعالیت شبانه‌روزی و ارزشمندی را در این منطقه به ثبت رساند.

برای پنجمین بار، حسن راهی جبهه نور علیه ظلمت شد و در کنار همرزمانش، شهید مهدی شرع‌پسند (فرمانده تیپ سلمان فارسی کرج) و شهید حسینعلی یاری‌نسب (فرمانده گردان حنظله)، در عملیات والفجر مقدماتی در واحد روابط عمومی فعالیت کرد.

پس از پایان عملیات والفجر مقدماتی، به مرخصی رفت و طبق سنت ائمه، ازدواج کرد. پس از گذشت تنها ۱۵ روز، دوباره عازم جبهه شد و قبل از رفتن وصیت کرد که اگر پسری به دنیا آمد، نام او را «محمدحسن» بگذارند و او را برای تحصیل در حوزه علمیه قم آماده کنند.

حسن نیاسری در عملیات‌های والفجر یک، دو و سه شرکت فعال داشت و حماسه‌های بزرگی آفرید. پس از اتمام ماموریت، به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی کرج بازگشت. روح بزرگش تاب ماندن در شهر را نداشت و برای رسیدن به لقاءالله لحظه‌شماری می‌کرد. برای ششمین بار به جبهه غرب کشور اعزام شد و در عملیات والفجر چهار، در منطقه پنجوین عراق، در روابط عمومی گردان سلمان شرکت کرد و در ششم شهریور ماه سال ۱۳۶۲، به آرزوی دیرینه‌اش، یعنی شهادت، دست یافت. پیکر مطهرش پس از یک هفته به پشت جبهه منتقل شد و در کنار برادر شهیدش، حسین نیاسری، در قطعه ۲۸ گلزار شهیدان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

شهید حسن نیاسری در قدردانی از مادرش چنین می‌گوید: «مادر عزیزم؛ تمام زحمت‌هایی را که برایم تحمل کردی در جلوی چشمانم است. چندین ساعت دنبال کار مدرسه ما بودی. چه شب‌ها که نخوابیدی و هر وقت چیزی اراده کردیم سریع آماده می‌کردی. در دنیا مادر نمونه بودی.»

انتهای خبر/