نسل بی‌پایان؛
خداوند صابران را دوست دارد
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «راوی خبر»؛ منوچهر آرام، در سال ۱۳۴۶ در تهران متولد شد و تحصیلات خود را در مدارس عاصمی، دکتر هوشیار و شهید اندرزگو گذراند. با آغاز جنگ، مشتاقانه قصد حضور در جبهه را داشت اما به توصیه برادر بزرگترش که در خدمت سربازی بود، تا بازگشت او صبر کرد. پس از رفتن برادرش به جبهه، به بسیج خیابان جمهوری پیوست و پس از آموزش، عازم جبهه شد. او همزمان در سنگر علم و جهاد حضور داشت و هرگز جزئیات حضور خود در عملیات‌های مختلف را برای خانواده اش بازگو نمی‌کرد. منوچهر که در چهار سالگی پدرش را از دست داده بود، در دوازدهم آبان ۱۳۶۲ در عملیات والفجر ۴ در منطقه پنجوین به شهادت رسید و پس از سال‌ها، پیکر پاکش در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
فرازی از وصیت‌نامه شهید
شهید منوچهر احمدی آرام در بخشی از وصیت‌نامه.اش آورده است:« پدرم با دلی پر از آرزو به درگاهت پناه آورده‌ام و تقاضای بخشش و عفو می‌کنم امیدوارم که صبور باشی که خداوند صابران را دوست دارد.»
مادر شهید «منوچهر آرام» می‌گوید: یک روز از جبهه به مرخصی آمده بود. همسر برادرش در خانه ما بود، گفت: منوچهر شما چرا به جبهه می‌روی، هنوز بچه هستی چون ریش در نیاورده‌ای. فردا صبح وقتی مادرش خواب بود یک مقدار از موهای مادر را قیچی می‌کند و به ریش خود می‌چسباند. صبح سر سفره صبحانه به همسر برادرش می‌گوید: بزرگ شدم، ریش درآوردم. همه ما از کار منوچهر خیلی خندیدیم.
انتهای خبر/