یک هنرمند در گفتگو با «راوی خبر»:

جاجیم‌بافی در طالقان؛ هنری که هنوز نفس می‌کشد

شهرستان طالقان یکی از مناطقی است که صنایع‌دستی بومی همچنان در زندگی مردم جریان دارد. یکی از مهم‌ترین این هنرها، جاجیم‌بافی است؛ هنری که عمدتاً توسط زنان روستایی انجام می‌شود و قدمتی چند صد ساله دارد.

فاطمه رفیعی در گفتگویی با خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «راوی خبر»؛ ازجاجیم‌بافان باسابقه‌ی طالقان، او از خاطرات، شیوه‌ی کار و چالش‌های این هنر سخن گفت و با یادآوری که از حدود ده‌سالگی و زیر نظر مادرش با جاجیم‌بافی آشنا شده و از همان کودکی در کنار زنان روستا به بافتن مشغول بوده است.

 او گفت در زمان قدیم،دستگاه‌های چوبی ساده‌ای به‌نام دار داشتند و نخ‌ها را با دست می‌تاباندند و با رنگ‌های طبیعی همچون پوست گردو، برگ انار و زعفران رنگ‌آمیزی می‌کردند.

رفیعی درباره‌ شیوه‌ی کار توضیح داد که ابتدا باید نخ مناسبی تهیه شود؛ نخ پشمی بهترین گزینه است، چراکه گرم‌تر و محکم‌تر از سایر نخ‌هاست. پس از رنگرزی و خشک شدن نخ‌ها، آن‌ها روی دار کشیده می‌شوند و با دقت بسیار بالا، نقشه‌ها به‌صورت ذهنی بافته می‌شوند. زهرا سادات تأکید کرد که بافت جاجیم مانند نقاشی با نخ است و کوچک‌ترین اشتباه در بافت، موجب به‌هم‌ریختگی کل نقش می‌شود.

به گفته‌ این بانوی هنرمند، جاجیم‌بافی کاری سخت و نیازمند صبر فراوان است. نشستن طولانی‌مدت پشت دار، گرانی نخ‌ها و کمیابی ابزارهای سنتی، از چالش‌های اصلی این حرفه به‌شمار می‌آیند. با این‌حال، او معتقد است وقتی نقش‌ها شکل می‌گیرند، تمام خستگی‌ها از بین می‌رود.

رفیعی در بخش دیگری از سخنانش، جاجیم را هنری دانست که با دل انجام می‌شود. به‌گفته‌ی او، «هر رنگ، یک احساس است؛ قرمز نشان‌دهنده‌ی شادی و آبی نماد آرامش. هیچ دو جاجیمی دقیقاً شبیه هم نیستند. این تفاوت‌ها، روح کار را شکل می‌دهند.»

وی در پایان، او از نسل جوان خواست که این هنر اصیل را حفظ کنند و آن را با عناصر مدرن ترکیب نمایند. به باور او، جاجیم می‌تواند در طراحی‌های امروزی نیز جای خود را پیدا کند و همچنان زنده بماند.

هانیه ربیعی_راوی خبر

انتهای خبر/