تلمود؛ ریشه تفکر صهیونیسم و مشروعیت‌بخش جنایت

یادداشت اختصاصی «راوی خبر»:

تلمود؛ ریشه تفکر صهیونیسم و مشروعیت‌بخش جنایت

امیر عطاران، عضو شورای فرهنگ عمومی شهرستان فردیس طی یادداشتی نوشت: آموزه‌های تلمود، کتاب مقدس یهود پس از تورات، پایه‌گذار اندیشه‌های نژادپرستانه و خشونت‌طلبانه‌ای است که امروز در جنایات رژیم صهیونیستی تجلی یافته است.

به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «راوی خبر»؛  امیر عطاران، عضو شورای فرهنگ عمومی شهرستان فردیس طی یادداشتی نوشت:  تلمود، مهم‌ترین کتاب یهود پس از تورات است که حتی در نزد پیروان این آیین، مطالعه و رعایت آن واجب‌تر از تورات شمرده می‌شود. تا جایی که می‌توان یهودیت معاصر را مترادف با تفکر تلمودی دانست.

نگاهی به مضامین و آموزه‌های این کتاب که توسط خاخام‌ها و علمای یهودی طی قرون وسطی گردآوری و نگاشته شده، پرده از انحرافاتی خطرناک برمی‌دارد که امروزه در رفتار و منش صهیونیست‌ها در عرصه بین‌الملل نمود پیدا کرده است. خشونت، کودک‌کشی، نسل‌کشی و توحش رژیم صهیونیستی، همگی از تعالیمی سرچشمه می‌گیرند که در تلمود، به شکلی آشکار و بدون پرده‌پوشی مطرح شده‌اند.

فرقه‌هایی نظیر «حاسیدیم» و «هابادی» که از دل آموزه‌های تلمودی برخاسته‌اند، هنوز هم با تفسیری نو از این کتاب، در توجیه جنایات، اشغالگری و خونریزی، نقش فعالی دارند. این اندیشه‌ها، غیریهودیان را نه تنها انسان نمی‌دانند، بلکه آن‌ها را موجوداتی پست و خوار معرفی می‌کنند که صرفاً برای خدمت به یهودیان آفریده شده‌اند.

در ادامه، تنها بخشی از آموزه‌های صریح تلمود را مرور می‌کنیم:

غیریهودیان، مخلوقات شیطان‌اند که برای خدمت به یهود خلق شده‌اند.

بهشت تنها در انحصار یهودیان است؛ جهنم مخصوص مسیحیان و مسلمانان است.

اگر یک غیریهودی، یهودی را بزند، به مقام خداوند توهین کرده و مستحق مرگ است.

در صورت نبود یهودیان، برکت از زمین رخت برمی‌بندد؛ باران نمی‌بارد و خورشید نمی‌تابد.

همان‌گونه که انسان از حیوان برتر است، یهودی از سایر اقوام برتر است. نطفه‌ی غیریهودی، همچون نطفه اسب است.

کشتن غیریهودیان، از فرایض دینی یهودیان است

این آموزه‌ها که بوی تعفن آن، مشام هر وجدان بیداری را می‌آزارد، چنان رسوخ کرده‌اند که بازگشت به هویت یهودی را تنها از مسیر پذیرش تفکر صهیونیستی و حمایت از آن ممکن می‌دانند.

اکنون باید از خود پرسید: جهانی که به چنین افکار نفرت‌پراکن و تبعیض‌آمیزی مجال رشد و سلطه می‌دهد، آیا روی صلح، عدالت و انسانیت را خواهد دید؟

انتهای خبر/